هکّ (حق ) ءِ آواز یا شاهین درکبس

هکّ (حق ) ءِ آواز یا شاهین درکبس 

 مولانا عبدالله روانبد 

ﯾﮏ ﺷـﭙﮯ ﭼﻨـﺪﮮ ﻫﻢ هیالیں ﯾﺎﺭ
ﻫـﻤﺪﻝ و ﻫـﻤﺼﺪﻕ و ﺳﺨﻦ ﺳﯿﻨﮕﺎﺭ

ﺩﻝ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻣﻬﺮو ﻗﻮﻣﯽ ﻫـﻤﺪﺭﺩﯼ
ﺁﺗﮏ ﺍﻧﺖ ﭘﻪ ﻗﺼـﺪ ءِ ﮔﻨﺪﮎ و ﺩﯾـﺪﺍﺭ

ﻭﻗﺘﮯ ﮐﻪ ﺩﻭﺭ ءِ ﻫـﻤـﺪﮔﺮ ﻧﺸـﺖ ﺍیں
ﮔﻠﻪ ﺍِﺵ ﺍﮮ ﺭﻧﮓ ﺀَ ﮐُﺘـﮓ ﺍﻇـﻬﺎﺭ

ﺗﻮ ﻧﮕﻨﺪَئے ﮐﻪ ﺷﭗ ﺷُﺘﮓ، ﺳﯿﺎﻫﯿـﮟ
شنگ اِتگ ﺑﺎﻡ و ﺗﻮ ﻧﮧ ﺑَـﺌﮯ ﺑﯿـﺪﺍﺭ

مئےﮔـﻠﮓ ﺩﯾﺮﯾﮟ ﻣُــﺪّﺗﮯ ﻭﭘﺘــﮓ
ﺑﯿﺘﮓ چہ ﺑﺎﺯﯾﮟ ﻭﭘﺴﮕﺎﮞ ﺑﯿـﺰﺍﺭ

ﺩﺍﮞ ﺟـــﺮﺱ ﺁﻭﺍز ءِ ﻧﮑﻨﺖ کوچے
ﻣﻬـﺮﯼ ﻣﺎﮞ ﺭﺍﻩ ﺀِ نہ ﺑﻨﺖ ﮐَـﺘّﺎﺭ

ﻗﺎﻓـﻠﻪ ﭼـﻮﻥ ﭼـﻮﻥ کپ ایت ﮐﺸـﮏﺀَ
ﺳـﺮمَکشّ ایت ﺩﺍﮞ کـﺎپلہ ﺳـﺎﻻﺭ

ﺑـﮯ ﺷﭙﺎﻧﮏ ﺀَ ﮐﻪ ﺭﻭﺕ ﺭﻣﮓ ﮈﻥّﺀَ
ﺗﻮ ﺑﺰﺍﻥ ﻭﺕ ﮐﻪ ﺳﻮﺏ ﮐﻨﺖ ﻫﭙﺘﺎﺭ

ﻣﺎ ﺭﺍ ﻫـﻢ ﺣـﻘﮯ ﻫﺴﺖ ﻫـﻤﮯ ﻣﻠﮏﺀَ
ﻫﭻ ﮐﺲ ﻣَـئے ﺣـﻖ ﺀَ نہ ﮐﻨﺖ ﺍﻧـﮑﺎﺭ

ﺣﻖ نہ ﺍﻧﺖ ﭼﯿﺰﮮ کہ رس ایت ﻣُﭙﺖ ﺀَ
ﺑﺎﯾﺪ ﺍﻧﺖ ﺣﻖ ﺀَ ﭘﺪ ﺑـﻪ ﺟﻨﺖ ﺣﻘﺪﺍﺭ

مئے ﺑﻠﻮﭼﺴﺘﺎﻥ ﺟﺰﻭ ءِ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺍَﻧﺖ
پرچی ءَ ﮐﭙﺘﮓ ﻭﺍﺭ و ﺑﮯ ﮔﻤﻮﺍﺭ

ﺁ ﮐﻪ ﮔﻤﻮﺍﺭ ﺍِﻧﺖ ﺩﺳﺖ ﺍﺵ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺍِﻧﺖ
ﺁ ﮐﻪ ﺳﺮﺩﺳﺖ اَﻧﺖ ﺧﺎﺋﻦ و گـﺪّﺍﺭ

مئے ﺟﻮﺍﻥ ﺟَﭧّ و ﺟﺎﻫﻞ و ﺗﻨﺒﻞ
ﺑﮯ ﻭﺕ و ﺭﺳﻮﺍ ﺑﺮ ﺳﺮ ءِ ﺑﺎﺯﺍﺭ

ﻋﻠـﻢ و ﻓﺮﻫﻨﮓ و ﺩﺍﻧﺶ ﺀَ ﻣـﺤﺮﻭﻡ
ﺗـﺨﺘﻪ ءِ ﻣﺸـﻖ ءِ ﺣﯿﻠﻪ و ﺁﺯﺍﺭ

ﺩﮐﺘﺮ و ﺩﺍﺭو گواچی ﺍَﻧﺖ ﺩﺭﻭﮔﯿﮟ
ﻫﺮ ﮔﻮﺭ ﺀَ ﻧﺎﻝ أﻧﺖ ﺑﺰّﮔﯿـﮟ ﺑﯿﻤﺎر

ﻭﻧﮉﮮ ﮐﻪ ﻧﺎﻡ ﮔﭙﺖ اِﻧﺖ ﺑﻠﻮﭼﺎﻧﯽ
ﺭﺍﻩ ﺀِ ﻧﯿﻢ ﺀَ کَیت ﯾﮑﺒﺮ ﺀَ ﺑﯿﺖ ﮔﺎﺭ

ﮔﺸﻨﮕﯿـﮟ ﻣﺮﺩﻡ ﭼﻪ ﺷُﺪﺀَ گریو انت

ﭘﺮ ﮔَﻠﮯ ﮐﻨﺪ اﯾﺖ ﻣﯿﺘﮓ ﺀِ ﺳﺮﺩﺍﺭ

ﺁﮐﻪ ﻫﻤﺸﺎﻡ أﻧﺖ ﻻﭖ إﺵ ﻫﺎﻟﯿﮓ إنت
ﭘُﺮّ ﺍﻧﺖ ﭼﻪ ﭘﻮﻝ ﺀَ ﮐﯿﺴﻪ ﺀِ ﺯﺭﺩﺍﺭ

ﻻﮔﺮﯾﮟ ﺣـﻤّﺎﻝ ﺀِ ﮐﻮﮌ ﺭﯾﺶ ﺍﻧﺖ
ﮔﻮﮞ ﺗـﺠﻮﺭﯼ ﺀَ ﻭﺷﺪﻝ ﺍﻧﺖ ﺗُﺠّﺎﺭ

ﺩﻫﮑﺎﻥ ﮐﻪ ﺟﺎﻧﺸﻮﺩ ﺍﻧﺖ ﻭﺗﯽ ﻫﯿﺪﺍﮞ
ﭼﮧ ﺁئی ﻣـﺤﺼﻮﻝ ﺀَ ﮐﭧّ ﮐﻨﺖ هٹّاﺭ

ﺁﺧﺮ ﺍﮮ ﺗﺒﻌﯿﺾ ﺀِ ﺩﻭﺍ ﭼﯽ إﻧﺖ
ﮐﻨﺪﮒ ﺍﻧﺖ ﻣﯿﺮو ﮔﺮﯾﻮﮒ ﺍﻧﺖ ﭘﺎﮐﺎﺭ

ﻫـﻤَّﺘﮯ ﮐﻦ ﮐﻪ ﻭﻗﺖ  ﻓﺮﯾﺎﺩ إﻧﺖ
ﺁﺳﺘﯿﮕﺎﮞ ﻻﻧﭻ و ﻫـﻤﺒﻼﮞ ﺷﺎﮐﺎﺭ

ﻣﻦ ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍت ﮐﻪ ﭼﻮﻥ ﮐﻨﺎﮞ ﺑﯿﻼﮞ
ﺩﺭ ﻗﻔﺲ ﺷﺎﻫﯿـﻦ نہ کنت ﻫﻨﺰﺍﺭ

ﻣﻦ ﮐﺠﺎ ﺍﮮ ﮐﺎﺭﺍﮞ ﮐﭙﺎﮞ آخر
ﺭﻭﭺ و ﺷﭗ ﻣﺜﻞ ءِ ﺍﺷﺘـﺮ ﺀَ ﺑﯿﮕﺎﺭ

ﺷﭗ ﮐﺪﯼ ﺍﻧﮕﺖ کُٹّ اِتگ ﺳﯿﺎﻫﯿـﮟ
جِنجری ﺁﺳـﻤﺎﻥ ﺀَ ﻧـﻪ ﺟﻨﺖ ﺍﺳﺘﺎﺭ

ﻇﻠـﻢ ءُ ﻇﻠـﻤﺎﺕ ﺀَ پوش اِتگ ﺩﻧﯿﺎ
ﭼﯿﺮئی ﭼﺖ ﻋﺪﻝ و ﻫــﻤﺖ و ﺍﯾﺜﺎﺭ

ﺯﻭﺭ ﺀِ ﭼﻢ ﮐﻮﺭ و ﮔﻮﺵ ئی ﺳﯿﻪ ﭼُﭙﺖ ﺍﻧﺖ
ﺣﻖ ﺀَ پہ ﺁﺳﺎﻧﯽ ﻧﮑﻨﺖ ﺍﻗﺮﺍﺭ

ﺟَﻮ ﺗﺮﺍ ﺩﻧﺖ و ﭘﯿﺶ ﮐﻨﺖ گندم
ﮔﻮﮞ ﺯﺑﺎﻥ ﺩﺭﺍﺟﯽ ﮐﻨﺖ ﺗﺮﺍ بے وار

ﻇﻠـﻢ و ﻧﺎﺩﺍﻧﯽ ﻓﻄﺮﺕ ﺍﻧﺖ ﺧﻠﻖ ءِ

ﻓﻄﺮﺕﺀِ ﺳﻨﺪﮒ ﺑﺎﺯ ﺑﯿﺖ ﺩﺷﻮﺍﺭ

ﺩﺍﯾﻢﺀَ ﺩﻧﯿﺎ ﺀِ ﺭﻭﺍﺝ ﺍﯾﺶ ﺍﻧﺖ
کجرویں ﭼﺮﺥ ﺀِ ﮔﺮﺩﺵ و ﺭﻓﺘﺎﺭ

ﻫﺴﺖ ﺍَﺕ ﯾﮏ ﺳَﯿّﺎﺳﮯ هبنّق ﻧﺎمے
ﺍﺷﺘﺮ و ﺍسپ ئی ﺩﺍﺷﺘﮓ ﺍَﺕ ﺑﺴﯿﺎﺭ

ﻓﺮﺑﻬﺎﮞ ﮐﺎﻩ ءُ ﺩان ئی ﺩﺍﺕ ﺩﺍئم
ﻻﻏﺮﯾﻨﺎن ئی ﻫﭻ نہ کُت ﺗﯿﻤّﺎﺭ

ﯾﮑّﯽ ﺀَ ﺟﺴﺖ ﮐﺖ ﺍِے چہ ﺍَﺳﺮﺍﺭﮮ؟
ﺗﻮ ﺑﮕﻮﺵ ﭼﮯ ﺍﻧﺖ ﺣﮑﻤﺖ ءِﺍﮮ ﮐﺎﺭ؟

ﭼﻮ ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺗﮓ ﻣﺮﺩ ءِ ﺳﯿّﺎﺱﺀَ
ﻣﻦ ﻧﯿﺎﮞ ﻫﻮڑﮮ ﺑﮯ ﻣﺖ و ﺑﮯ ﺳﺎﺭ

ﻻﻏﺮ و ﻟﯿﭩﺎن ءَ ﮐﻨﺎﮞ ﺩﻟﮕﻮﺵ
ﻓﺮﺑﻪ و ﺷﺮّﯾﻨﺎﮞ ﮐﻨﺎﮞ ﺍَﻧﮕﺎﺭ

ﺍﮮ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﭼﻪ ﺑُﻨﺪﺭﺀَ ﮔﻮﻥ ﺍﻧﺖ
ﭘﺮ ﻫــﻤﮯ ﺭﻫﺒﻨﺪﺀَ ﺭﻭ اَﻧﺖ ﻋﯿّﺎﺭ

ﻓﺮﺑﻪ ﭼﻪ ﺍﺳﭙُﺴﺖ و ﺟﻮﺀَ ﺳﯿﺮ ﺍَﻧﺖ
ﻻﻏﺮﯾﮟ سُهت ءِ پنجگے ﭘﯿﺘّﺎﺭ

ﺍَﺭﺳﮯ ﭘﻪ ﻫﺎﺑﯿﻞ ﺀَ نہ ریچ ایت ﮐﺲ
ﺍﻭشت اَنت ﻣﺎﮞ ﻗﺎبیل ءِ ﮐَﺶ ﺀَ ﻣﮑّﺎﺭ

ﮔﻮﮞ ﮐﯿﺎ ﻓﺮﯾﺎﺩ ءِ ﮐﻨﺎﮞ ﺑﺎﺭیںﻫﭻ ﮐﺴﯽ ﮔﻮﺷﺎن ءِ ﻧﺮﻭﺕ ﮐﻮﮐّﺎﺭ

مئے کِشار شومیں زرگوراں چَرتگواب انت ماں سارتیں ساهگ ءَ پاکار

پنجگاں گرمیں اِشکرانی نیست 

دریچک زاننت مپت ءَ چیتک جنت ٹاگار

ﮔِﻠﻪ ﭼﻪ ﺩﺭ ﻗﻮﻣﺎﮞ ﮐﻨﺎﮞ ﭘﺮﭼﮯ
ﻣَـﮯ ﻭﺗﯽ ﺑﺮﺍﺕ ﮐﻪ ﻧﮧ ﺍشکننت ﮔﻔﺘﺎﺭ

ﻣﻦ ﻧﻨﺎﻻﮞ ﭼﻪ ﺩﺳﺖ ءِ ﮈﻧﯿﮕﺎﮞ
ﭨﭗ من ءَ ﻣﺎﻥ ﺍﻧﺖ ﺍِﺯ ﻭﺗﯽ ﮐﺎﭨﺎﺭ

ﺳﻨﮓ ءُ ﺷﯿﺸﮓ ﭼﻪ ﺑﻨﺪﺭ ﺀَ ﺳﯿﺎﺩ ﺍﻧﺖ
ﭘﺮﻭﺷﺘﮓ ﺍﮮ ﺳﻨﮓ ﺀَ ﺷﯿﺸﻪ ءِ ﺁﺑﺪﺍﺭ

ﺁﺱ ﻫــﻤﮯ دﮐّﺎﻥ ﺀِ ﭼﺮﺍﮔﯿﮓ ﺍﻧﺖ
ﺳﻮتکگ ئی ﻭﺍﻫﻨﺪ ﺀِ ﻭﺗﯽ ﺍﻧﺒﺎﺭ

ﺳﺮﺑﺎﺯ ﺩﺍﮞ ﺳﺮﺣد و ﺳﺮﺍﻭﺍﻥﺀَ
ﭘﻬﺮﻩ و ﭘﻨﻮﭺ و ﮔِﻪ و ﻻﺷﺎﺭ

ﻫُﻨﮓ و ﺑﻤﭙُﺸﺖ ﺩﺍﮞ ﺣﺪ ءِ ﻣﯿﻨﺎﺏﺀَ
ﺑﻨﺖ ءُ ﺑﺸﮑﺮﺩ و ﺯِﺭﮔﻮﺭیں ﭼﻬﺒﺎﺭ

ﮐﻞ ﺑﻠﻮﭺ ﯾﮑّﯿﮟ ﻟﻮﮒﺀِ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺍﻧﺖ
ﮔﻮﮞ ﻫــﻤﮯ ﯾﮑّﯿﮟ ﺟﺎﻣﮓ و ﺷﻠﻮﺍﺭ

نئے ﮐﻪ ﻣﺎ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺑﻠﻮﭺ ﺗﻬﻨﺎ
ﺑﻠﮑﯿﻦ ﺩﺍﮞ ﺣﺐّ و ﺳﯿﺒﯽ و ﺧُﻀﺪﺍﺭ

ﭼﺎﮐﺮ و ﮔﻮﻫﺮﺍﻡ ﺀِ ﯾﻠﯿﮟ ﭘُﺴّﮓ
ﻧَﯿﻠﻨﺖ ﻣﺎﮞ ﻻﻧﮑﺒﻨﺪ ﺀِ ﺑُﺶ ﺀَ ﻟﯿﮕﺎﺭ

ﭼﻮﻥ ﺑﻠﻮچ ءَ ﺍﮮ ﺷﺎﺕ ﺑﯿﺖ ﭘﺮ ﻭﺕ
ﻧﺎم ئی ﺑﯿﺖ ﺩُﺯّ ءُﺭﻫﺰﻥ ءُ ﺍﺷﺮﺍﺭ

ﺭﻫﺰﻧﯽ ﺳﺎﻧﮉﺍﻧﯽ ﮔﻮﺭ ﺀَ ﻋﯿﺐ ﺍﻧﺖ
ﺩُﺯّﯼ ﭘﻪ ﺑﻬﺪﺍﺭﯾﮟ ﺑﻠﻮﭼﺎﮞ ﻋﺎﺭ

ﺑﮯ ﺣﯿﺎ ﮐﻪ ﭘﭩﯿﺖ ﻣﺎﺕ ﺀِ ﭘﻨﺪﻭﻝﺀَ
ﮐﺸّﯿﺖ ﭼﻪ ﺑﺮﺍﺕ ﺀِ ﮐﯿﺴّﮓﺀَ ﮐﻠﺪﺍﺭ

ﺩﺳﺘـﯽ ﭘﻪ ﺳﯿﺎﺩ ﺀِ ﺯﮔﺮﮔﯿﮟ ﻫﻮﻧﺎﮞ
ﺳﻬﺮ ﺍﻧﺖ ﺩﺍﮞ ﺳﺮﻭﺷﺎﮞ ﺭﺳﺘﺮﯾﮟ ﻫﻮﻧﻮﺍﺭ

ﭼﻮﮌﺍ ﻣﺎﮞ ﺩﯾﻮﺍن ءَ نہ چنڈین ایت
ﮔﻮﮞ ﺩﭖ ﺀِ ﭘﻬﺮﺍﮞ ﻧﺒﯿﺖ ﺗﺎﻣﺪﺍﺭ

ﺩﺍئم ﻣﺎﮞ ﺭﺍﺟﺎﻧﯽ تہ ءَ ﻣﻮﭦ ﺍﻧﺖ
ﻣﺎﻧﯿﺖ ﺩﺍﮞ ﻫﭙﺖ ﭘﺸﺖ ﺀَ ﺷﮕﺎﻥ ﺳﺮﺑﺎﺭ

ﭼﻮ ﻧﻪ ﺍﻧﺖ ﺭﺳﻢ و ﺩﻭﺩ ﺑﻠﻮﭼﺎﻧﯽ
ﻗﻮﻣﯽ ﻣﺮﺩﺍﻧﯽ ﮐﺎﺭﭘﺪ و ﮐﺮﺩﺍﺭ

ﺍﮊﺩﻫﺎ ﮐﻮﻫﺎﮞ ﮔﻮﺭ ﺑﻮﺭین اَنت
ﻟﻮﮔﯽ ﺩﭖ چٹّ انت ﮐﯿﭙﮏ و کِٹّار

ﮐَﮯ ﭘﺮﺍ ﻧﺎﻣﺮﺩ ﺀَ ﺩﻝ ﺀَ ﺑﻨﺪﯾﺖ
ﺟﻨﺖ ﻭﺗﯽ ﻟﻮﮒ ﺀِ ﭘﺮﺗﮑﺎﮞ ﺁﻭﺍﺭ

ﻧَﮯ ﺩﭖ ﺀَ ﻟﺒﺰ و ﻧَﮯ ﺣﯿﺎ ﭼﻤﺎﮞ
ﻧَﮯ ﺩﻝ ﺀَ ﺭﺣﻢ و ﻧَﮯ ﺳﺮءَ ﺍﻭﭘﺎﺭ

ﺯﺍﺭ ﭘﻤﺎ ﮐﻠﭗ و ﮐﻮﭨﮑﯿﮟ ﭼُﮏ ّﺀَ
ﮐﻨﺖ ﭘﺖ ﺀِ ﭘﺎﮒ ﺀَ ﺳِﻞّ و ﺑﮯ ﭘَﻠﮕﺎﺭ

ﻫﺮﮐﺲ ﮐﻪ ﺍﺳﻼﻡ ﺀَ ﺑﺒﯿﺖ ﻣﻨﮑﺮ
ﺑﻠّﯽ ﻣﺎﮞ ﺩﺭﯾﺎﯼ ﺀَ کپ ایت ﮔﻤﺴﺎﺭ

ﺭﻩ ﭼُﺸﯿﮟ ﻗﻮﻡ ﺀِ ﮔﺎﺭ و ﺑﯿﮕﻮﺍﻩ ﺍﻧﺖ
ﭼﻮﻥ گیشّ ایت ﭘﻠﭙﻞ پُٹﺀِ ﮔﯿﻮﺍﺭ

ﺑﮕّﯽ ﺟﮍ ﺳﻮﺕ و ﺑﺮّ و ﺑﮯ ﮔﻮﻣﺴﯿﮟ
ﺩﯾﺮﺳﺮﯾﮟ ﭘﻨﺪﺍﮞ نہ کشّ ایت ﺑﺎﺭ

ﺑﺎﺭ ﻫــﻤﺎ ﺟﻮﮔﯿﻦ ﻟﯿﮍﻭ ءِ ﺯﯾﺮ ﺍﻧﺖ
ﮐﺎﺭ ﻧﻪ ﺍﻧﺖ ﮐﻮﺍﺭّﻭﮐﯿﮟ ﮐﻮﺍٹءِ یاﺭ

مئے ﺩﻭﺍ ﺳﻮﭼﮓ و ﺳﺎﭼﮓ و ﺻﺒﺮ ﺍﻧﺖ
ﺑﺎﺯ ﺑﺮﺀَ ﺩﺍﮒ ﺀَ ﺩﺭﺍﻩ ﺑﯿﺖ ﺑﯿﻤّﺎﺭ

بلکن ءَ ﺭﻭﭼﮯ ﻟﯿﭧ ﮐﻨﺖ ﮔﺮﺩﻭﻥ
ﮔﻮﺵ ﮐﻨﺖ ﺭﻭﭺ ﺍﺯ ﮔﻮﺷﻪ ﺀِ ﮐُﻬﺴﺎﺭ

ﺩﺍﮞ ﻫــﻤﺎ ﺣﺪ ﺀَ ما بر ایں ﺻﺒﺮﺀَ
ﺑﺮ ﺑه ﺪﻧﺖ ﻭﺷّﯿﮟ ، ﮐﭽّﻠﯿﮟ ﮈﯾﮉﺍﺭ

ﮐﻮﻩ و ﮐﻨﮉﮒ ﺍﮮ ﺭﻫﺴﺮ ﺀَ ﺑﺎﺯأﻧﺖ
ﭼﯿﻞّ و ﺁﺑﺪِﺭّ و ﮔﺮﯾﺸﮓ ﺍﻧﺖ  ﭘُﺮ ﺧﺎﺭ

ﭘﺸﺖ  ﺍﮮ ﮐﻮﻫﺎﮞ ﮈﻥّے ﮐﯿﺖ ﭘﺮﺍﻫﯿﮟ
ﺗﭽﮏ ﺑﯿﺖ ﺁﺧﺮ ﺭﺍﻩ ءِ ﻧﺎﻫــﻤﻮﺍﺭ

ﺗﻨﮓ و ﺯﯾﻦ ﺗﺎﺯﯼ ﮐُﺮّﮔﺎﮞ کجّ اَنت 
ﻣﺎﺩﻧﯿﮟ ﺭﺍﻩ ﺀَ ره چِن انت ﺭﻫﻮﺍﺭ

ﺭﻭﭺ ﻧﺒﯿﺖ ﭼﯿﺮ ءِ ﺟﻤﺒﺮﺍﮞ ﭘﻨﻬﺎﻥ
ﺷﺎﻝ ﻣﺪﺍﻡ ﻫــﻢ ﻧﺮﺥ ﻧﺒﯿﺖ ﮔﻮﮞ ﺷﺎﺭ

ﻇﻠـﻢ ﺭﻭﺕ ﺑﺮﺯﺍ و ﭘﺪﺍ ﺗﺮّایت
ﺍﯾﺮ ﮐﭙﮯ ﻫﺴﺖ ﺍﻧﺖ ﺳﺮﮐﭗﺀَ ﻧﺎﭼﺎﺭ

ﻫﺮ ﻭهد ﮐﻪ ﻧﻮﺑﺖ ﭼَﮏّ ﺟﻨﺖ ﺯﻭﺭ ءِ 

ﺗﺮس ایت ﭼﻪ ﻟﻨﮕﯿﮟ ﻣﻮﺭﯼ ﺀَ ﺳﯿﻪ ﻣﺎﺭ

ﭘﻮﮌﮮ ﮐﻪ ﺷﺎنک ئی ﺩﻧﺖ ﺟﻨﻮﺯﺍﻣﮯ
ﻗﺪﺭ ءِ ﯾﮏ ﺑﻤﺐ ﻫﺴﺘﻪ ﺍﯼ ﮐﻨﺖ ﮐﺎﺭ

ﺩﻩ ﮔﺪﺍ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺀَ جن انت ﻓﺮﯾﺎﺩ
ﮔﻨﮓ ﺑﯿﺖ ﺟﻮﺍﺏﺀَ ﺗﻮﭖ ءِ ﺁﺗﺸﺒﺎﺭ

ﮐﺪ ﮐﺪﯼ ﺑﯿﺖ ﮐﻪ ﺟﻪ ﺑﺠﻨﺖ ﺍﺳﺘﯿﻦ
ﮊﻧﺪ ﺑﮑﻨﺖ ﮐﻮﻩ و ﮐﻮﭼّﮕﺎﮞ ﺳﺮﮔﻮﺍﺭ

ﺳَﻨﺪﮒ و ﺑﯿﭧ  و ﮐﻬﭽﺮ و ﺯﯾﺪﺍﮞ
ﯾﮑﺒﺮﺀَ ﻫــﻤﺪﺳﺖﺀَ بہ ملّ ایت ﻫﺎﺭ

ﺁﺩﺭﻭﯾﮟ ﮐﯿﻠّﮓ مئے ﭘﺪﺍ ترکّ اَنت
ﭘُﻞّ ﺑﻨﺖ ﻭﻝّ و ﮔﺐّ ﺑﻨﺖ ﺗﯿﺠﺎﺭ

ﺑﯿﺮّ ﺑﻨﺖ ﮐﻮﺭﺍﻧﯽ ﮐُﻨﺮ ﺳﺒﺰﯾﮟ
ﻣِﻨﺞ ﺑﻨﺖ ﺳﻮﻝ ءُ تاک ﺟﻨﺖ ﻟﯿﻮﺍﺭ

تبد ﺭﻭﺕ ﻭش کوشیں ﺑﻬﺎﺭﮮ ﮐﯿﺖ
ﺑﯿﺖ ﺟﻬﺎﻥ ﺳﺒﺰ ءُ ﺧُﺮّﻡ ءُ ﮔﻠﺰﺍﺭ

ﭘﺮ ﻫــﻤﺎ ﻭﺷّﯿﮟ ﺭﻭﭺ ﺀِ ﺍﻣﯿﺪﺀَ
ﺗﻮﮐﻞ ﭘﻪ ﺭﺏ ّءِ ﻭﺍﺣﺪﺍﻟﻘَﻬّﺎﺭ

ﺣﻖ ﺀِ ﺁﻭﺍﺯ ﺍﻧﺖ ﮔﻮﺍﻧﮏ ءِ ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ
ﺗﻮ ﺍﮔﺮ ﻭﺍﺑﯿﻨﮓ ﻧـﺌـﮯ ﮔﻮﺷﺪﺍﺭ

*********

اقتصادی راہداری یا سرءِ گاری

1. اقتصادی راہداری یا سرءِ گاری 
2. 
   
3. 
   
4. میجر مجید
5. 
   
6. گُلزمین اِنت مکہیں مات ءِ بدل
7. زندگ اِنت مانیت تاں روزء اَزل
8. اَرش ءُُ کُرش ءُُ تانکہ اَست انت آزمان
9. مات گُلام اِنت، تو گُلام ئے، راج گُلام
10. چون مانیت تئی اَسیلیں دودمان
11. تاں نہ بیت ہونانی ہارے مئے گیابیں کُوچگاں
12. چون کیت سبزیں بہارے مئے مُکیمی ہلکواں
13. تنگویں بیلاں! بلوچ گُلزمین زورگیرءُُ دَری ڈُنگانی زُلم ءُُ زوراکیءِ ہرجان اِنت۔ بلوچ پُسّگ وتی جندءِ سرزمینءِ سرا درامد اَنت۔ بلوچ ننگ ءُُ ناموس زورگیرءُُ دری ڈُنگاں پادمال کتگ اَنت۔ بلوچءِ شناخت ءُُ پجار، زُبان، دود ءُُ ربیدگ گُلام اَنت۔ راجانی پجار، شناخت، دود ءُُ ربیدگ ہما وہدءَ ماننت کہ راج آجو بہ بیت۔ وتی مال ءُُ مڈّیانی واہند بہ بیت۔ اے ہبرءَ ہچ شک نیست کہ بلوچءِ سرڈگار کُدرتی مڈّیانی ہزانگے، بلے ہمے ہزانگءِ کلیت بلوچءِ دستءَ نہ انت۔ ہمے کلیت بلوچءِ ازلی دُژمنءِ دستءَ انت۔ اے cpec یا نام نہاد اقتصادی راہداری بلوچءِ سرءِ گاری ءِ بلاہیں پندلے، اے پندل سازیءَ زورگیر، دری ڈُنگ ، ربال، کاسگ چٹّ ءُُ لینگاٹ سرگرمء عمل اَنت۔
14. مروچی بلوچ راجءَ ہمے پندل نیست ءُُ نابود کنگی اِنت۔ اے پندل ہما وہدءَ نیست ءُُ نابود بیت کہ بلوچ تپاک بہ بیت۔ بلوچ راہشون بلوچ راجءَ وتی اعتمادءَ بہ زِیرنت، بلوچءَ سرپد بہ کننت ءُُ بلوچ راجءَ تچکیں راہءِ شونءَ بہ دینت۔ مروچی بلوچ راجءِ گیشتری بہروتی دوستءُُ دژمنءَ زانت۔ سرمچار ءُُ لینگاٹءِ پرکءَ زانت۔ راج پہاز ءُُ ماتءِ سوداگراں ہم زانت، بلے انگت بلوچ گیشتر منظم کنگی اِنت۔ بلوچ جنگءِ اَسلی توان بلوچ راج اِنت۔ اے دَرگتءَ بلوچ وانندہ گل ءُُ ورناہانی بلاہیں زمہ داری یے۔ مروچیگیں ورنابلوچ راجءِ باندات انت۔ بلوچءِ جْوانیں بانداتءِ ہاترا کربانی دیگی اِنت۔ مہاتما گاندھیءِ قولے: کہ ’’زمین گْوشیت تو منا ہون بہ دئے، من ترا آزادی دیاں‘‘آجوی ابید کُربانیءَ نہ بیت، بلے ہونءِ یا کُربانی ءِ ہما وہدءَ اَرزِشت بیت کہ تئی دیدانک بزاں Visionبہ گیشّیت۔ راج وتی راھشونءِ دیدانکءَ سرپد بہ بیت۔ آجوی لوٹوکیں راھشون تپاک ءُُ یکدست بہ بنت۔ یک دومیءِ منّگءَ چَک ءُُ پد مہ بنت۔ مروچی اِینچو کُربانی بلوچءَ داتگ، اے کُربانی تاوان مہ بنت۔ مئے شہیدانی ہونانی بدل بلوچ گلزمینءِ آجوی بہ بیت، بلوچ سربلندی بہ بیت۔ بلو چ وتی گلزمینءِ وتواجہ بہ بیت، اَنچوکہ پیشءَ بیتگ۔
15. چونائیءَ بلوچ گلزمینءِ سرا تیرگْواری، زلم ءُُ زوراکیءَ سک دیر اِنت۔ 1948ءَ بِگر تاں روچء مروچی بلوچءِ سرا تیرگْواری، کید ءُُ بند، پاہو، بیگْواہی جاری ءُُ ساری انت، بلے وہدے کہ دری ڈُنگاں گوں زورگیرءَ نام نہاد اقتصادی راہداری یا cpecکہ بندات کُت، بلوچ گلزمینءِ سرا زُلم ءُُ زوراکی گیش کُت اَنت۔ بلوچ جہدکار، سرمچار ءُُ راج پہازاں ہم اے نام نہاد اِقتصادی راہداریءِ نابود کنگءِ ہاترا وتی گام تیز کُت اَنت۔ اے عمل چو سُہریں تیرءَ ماں دُژمنءِ دلبندءَ لگّ اِت، پرچا کہ زورگیرءَ دری ڈُنگانءَ قول داتگ ات کہ بلوچستان امن اِنت، بلوچ جہد من گوں لینگاٹاں نابود کتگ، بلے بلوچ سرمچاراں چینی کانوائےءِ سرا دو اُرش کت، وتی پیگام دات کہ ما انگت استیں، مارا تئی گلامی کبول نہ ایں، ما وتی گلزمین، گنجیں تیابءُُ نیل بومیں زِرءِ پہازگءَ زانیں۔پدا اِندگہ چینی مفادانی سرا ہم اُرش اِش کُت۔ گْوستگیں روچاں سرمچاراں ماں دشتءَ نِیلگءِ پُہلءِ سرا اُرش کُت ءُُ پْروشت۔ اَنچیں تْراکے کُت کہ اِسلام آبادءِ دلبند جُنزاِت۔ اے تْراکءِ حال دری ڈُنگاں ہم سر بیت۔ اے دابیں عمل بلوچ جیڑہءَ ماں میاں اُستمانی ہنداں سر کننت۔ FCءِ کُشگءَ زورگیرءَ پرواہ نیست۔ اگاں 10، FC والا کُشئے آ دگہ 100مردم چہ ہیرامنڈیءَ بھرتی کنت، بلے اگاں یک پُہلے یا کہ گیسءِ چاتے یا پائپے تْراکین ئے، دُژمنءَ کروڑانی تاوان رسیت ءُُ اے دابیں عمل تئی جیڑہءَ ماں میاں اُستمانی راجاں سر کننت۔گوریلا جنگءِ مول ءُُ مُراد دژمنءَ را اِقتصادی تاوان دیگ اِنت۔ دژمن ماں میاں اُستمانی ہنداں بدنام کنگی انت۔ دژمنءِ اقتصادی در ءُُ راہ بند کنگی اَنت۔ گوریلا جنگءِ حکمتء عملی گوں دژمنءَ دیم پہ دیم جنگ کنگ نہ اِنت۔ گوریلا جنگءِ حکمتء عملی ’’بہ جن بِہ تَچ‘‘ "Hit and Run"یا کہ دُزجنگی اِنت۔ 100فوجی مئے یک سرمچارےءِ مٹ نہ انت۔ اَگاں بلوچءَ مروچی ہمے cpecنابود کت بزاں کہ بلوچستان آجو اِنت۔
16. زورگیرءَ بلوچ دوست نہ بیت۔ بلوچءِ مڈّی ءِے دوست بنت۔ اے اقتصادی راہداری پہ بلوچءَ نہ اِنت۔ اے پندلے کہ بلوچءَ وتی جندءِ گلزمینءِ سرا اقلیتءَ برگی اِنت۔ اِدا پنجاپی ءُُ مہاجر آرگی اَنت، اے دژمنءِ بے سوبیں پندل اِنت۔ اے پندلءِ سوبمندی ءِ ہاترا ربال، لینگاٹ ءُُ کاسگ چٹ قبضہ گیر ءُُ وتن فروشانی کمکءُُ مدت گوں دژمنءَ انت۔ دژمنءَ بلوچ راجءِ اندرا میر صادق ءُُ میر جعفر جوڑ کتگ۔
17. تنگویں بیلاں! مروچی 35روچ انت کہ ماں دشتءَ دژمنءِ فوجی آپریشن جاری ءُُ ساری اِنت۔باز بلوچ ورنا ءِے شہید کتگ ءُُ بازینے بیگْواہ کتگ۔ زالبولءُُ چُکانی بے حرمتی ءِے کتگ۔ اے آپریشن بلوچستانءِ کُلیں ہند ءُُ دمگاں جاری ءُُ ساری اِنت، بلے من پہ دَرور اِدا دشتءِ مثال دات۔ دشتءِ بازاراں مہلوکاتءِ گِس ہم تاراج اِش کتگ انت، گْران نہادیں سامان چہ لوگاں دُزّاِتگ ءُُ سرجمیں بازار لُٹّ ءُُ پُل کتگ انت، لُٹّ ءُُ پُلءَ رند مردمانی گِس اِش ہم آس داتگ اَنت۔ اے ہاترا کہ سی پیکءِ راہ ءُُ در چہ دشتءَ نزیک اَنت۔ سی پیکءِ سوبمندیءِ ہاترا بلوچ بازار ءُُ ہلک تخت ءُُ تاراج کنگ بئیگا انت۔ سی پیکءِ نپ پہ بلوچءَ ہمیش انت کہ بلوچءَ بہ جَن، بہ پْروش ءُُ بلوچءِ مال ءُُ مڈّیانی سوداءَ گوں دری ڈُنگاں بہ کن؟؟
18. ماں دشتءَ مروچی 35روچ اِنت کہ اے آپریشن انگت جاری و ساری اِنت۔ اے درگتءَ بے کساس مردم شہید کنگ بیتگ۔ 136مردم آوار جنئگ بیتگ کہ تاں روچء مروچی گارءُُ بیگْواہ انت۔
19. منی گُلیں ہمبلاں! اے سی پیکءِ کٹّ ءُُ نپ اَنت پہ بلوچ راجءَ؟؟ انگت سی پیک سرجم نہ انت، گوں بلوچ راجءَ اے دابیں زُلم ءُُ زوراکی بئیگا اِنت۔ وہدے کہ سرجم بیت، گُڑا چون بیت؟؟ اے سی پیک یا کہ اقتصادی راہداری پہ بلوچءَ گار ءُُ بیگْواہی ءُُ بربادیءِ کلوہ اِنت۔ بلوچ گْوشیت: ’’ہؤر گْواریت کہ مئے نگن کپّے، اگاں نہ گْواریت کہ مئے نگن کپّے‘‘
20. بائد اِنت کہ بلوچ راج تپاک ءُُ یکدست بہ بیت ءُُ اے نامرادیں پندلءَ نابود بہ کنت۔ وتی نہ وشی ءُُ نفرتءِ اظہارءَ بہ کنت۔ دژمنءَ بے سوب بہ کنت۔ چہ دُژمنءُُ دُژمنءِ کمک کاراں نفرت کنگ ہم جہدءِ بہرے۔ ہمے نفرتءِ دَرشان کنگ قومی جہدءَ فائدگ دنت۔
21. کِسّہے مشہور اِنت کہ نیپولین Nepolian) (وتی اَہدءِ بلاہیں قبضہ گیر، زالمءُُ جابرے بیتگ، یک روچے نیپولین گوں وتی لشکرءُُ فوجاں روگا یت، گڑا ہمے راہءِ سرا یک بزگیں دہکانے ڈگارءِ کِشگا اَت، وہدے نیپولین گْوست، بلے دہکان ایشانی نیمگا نہ چارِت، وتی کارءَ گُلائیش ات۔ نیپولینءَ نوٹس کُت، دہکان ءِے توار کُت ءُُ جست کت کہ تو مئے نیمگا ہچ دلگوش نہ کُت۔ دہکان ءَ گُشت کہ تو منی سرزمین گُلام کُتگ، منی راج گُلام کُتگ من ترا چیا بچاراں؟ من ترا کُشت نہ کناں کہ بے وساں، بلے نفرت کت کناں، گڑا نیپولینءَ وتی لشکرءِ کماندار حکم دات کہ کارچءِ سرا منی نامءَ اے مردءِ دستءِ سرا نبشتہ بہ کن اِت۔ گُڑا لشکرءِ کماندارءَ حکمءِ تعمیل کت۔ مردءَ تپرے زُرت، ہمے دست کہ زبردستی پہ کارچ ءِ سرا نیپولین نبشتہ کتگ ات، گُڈّاِت ءُُ لشکرءِ کماندارءَ گُشت ءِے برو ایشیءَ وتی حاکمءَ بہ دئے۔ نیپولین اے کُلیں ندارگءَ چارگا اَت۔ وہدے نیپولین وتی جاہءَ سر بیت، گڑا گُشت ءِے کہ اے ملک نی چدوگیش گُلام دارگ نہ بیت۔ ملک ءِے یلہ کُت ءُُ شُت۔
22. نفرت ہم جہدءِ بہرے۔ بائد اِنت کہ بلوچ راج چہ زورگیر، لینگاٹءُُ کاسگ چٹّاں ہمے دابیں نفرت بہ داریت۔ زبردستی قوم گُلام دارگ نہ بنت ءُُ قوم پہ کُشگ ہم بیگْواہ کنگ نہ بنت۔ قوم پہ لگوری ءَ بیگْواہ بنت۔ مرو چی تپاکی بلوچءِ مستریں جنگی سِلاہ اِنت۔ ہمے سلاہ پَلگارگ لوٹیت۔
23. تپاکی آجویءِ مانزمان اِنت
24. بلوچستان آجو بات