هیالانی نود*************
(1)
موجے که دل ءَ کیت بهارانی پدا
بودے که زرینیت دل و جان ءَ جدا
نُود انت هیالاں و گوں مهکان شلنت
بُڈ انت ماں پگراں و زهیراں چِدا
(2)
مهرنگ من ءَ ناچ ماں دشت انت و گیاب
کوهانی سریں چمگ و مچانی هساب
پَٹانی لَد و گز ،کرگوشک په تاب
گورمانی زر ءَ لڈ و په زیمل دا تیاب
بیا یات منءَ کیت همک گیر ترا
تئی کندگ و نزهند ، چو جادوگ انت سرا
پلان ءَ چو پرونک ، په بالاں په ترا
گوات ءَ تو لپرزان و په بال ءَ چو درا
ساه انت پمن شهد ، تئی چند نی بو
آزاتی ءِِ هار انت پمن کیت دورو
مَئیل انت په تب ، زند ءِ تمنای ءَ په چو
بیا بیا که مئی دورچو هست انت مرو
کایان بهارانی گوں من دلکشیں ساز
کایاں و ترا دان دروت ،چه دل و ناز
کایاں و پدا من تو بیاں ، باں هگاز
بیت ترا دلکشیں دَؤر ، دلکشیں راز
کایاں پدا موج بیاں ، ماه به بئے
کایاں و ترا ساهگ باں ، ساه به بئے
کایاں ترا شپ بوءِ بواں گوں چناں
کایاں من ءَ مهر به بو ، شاه به بئے
وس باں ترا موج ءِ هیال ، کندگ ءِ هار
تئی مهر ءِ بدن ، شعر بیاں ، باں بهار
کایاں و ترا دلکشیں پَناں گوں مشاں
کایاں و ترا مسک ءَ بیاں ، پلیں نگار
بیا بیا که پدا ساز گراں ، ناچ بیاں
بیا بیا که زهیراں سداں ، ساچ بیاں
بیا بیا که تئی تُنٌ ءَ په من چَمٌگ بَاں
بیا بیا که پتو مارگ باں ، چاچ بَیاں
کایاں و من مَلٌان ماں گوات جمبری ءَ
باں نود و شلاں ، مهر ءَ په تئی مه پری ءَ
نیم چمے به چارئے ، تو پما دلبری ءَ
ساه ئے په جهان ءَ و جهان ءِ سری ءَ
بیا بیا که پتو کندگ با ں ، آپ ِء تَوار
بیا بیا که شپ ءِ زیمل ئے تو ، مهر ءِ بهار
بیا بیا که چه تو زانگ باں ، رژن ءِ سگار
بیا بیا که من ءَ بے تو نه بیت ، شا تی ءِ هار
کایاں په تئی نازیں بدن ، لنٹ بَیاں
درچک تاک ئے سمین ءَ ، ترا لیب کناں
گواتگر ، وتی موجین هیالاں ، گوں زراں
مارشت ءَ بیاں ، گوات ءِ په ، بالاں سِراں
آسکاں گوں ترڈاں ،سِٹاں مدگ
سمسور و مگیر باں و تئی راه ءِ نَدَگ
ساهیل چو جمر ، تئی راه ءَ بیاں
کَشاں چو کُوش ءَ،آزات و وَدَگ
چاراں گوں ترا ، استارءِ شپ ءِ کندگ و ناز
هم شرم ءِ گلی رنگ ، هم آچش ءِ جاز
تئی چم ءِ برانز باں ، و جهان ءَ ماں تچاں
هم بند دلاں سندگ باں ، بندگ ءَ داز
بیا بیا که دل ءِ پُل زهیر انت من ءَ
بیا بیا که ترا بَید ، سه دیر انت من ءَ
بیا بیا که ترا ائید و من وَشٌی ءَ باں
بیا بیا که جهان سیر و امیر انت من ءَ
کریم بلوچ _ تهل
28/02/09