چـُـکانی دیوان
اُرُس ءِ گیدی آزمانک
----------------
----------------------
تَرینـــــــــــوک :
کریم بلوچ _ تـَهل
تـُـرسوکیں « وانیا »
« وانیا » ی ءِ مات ءَ ، آرت ءَ کـَـپـَـل ءَ تـَـرّ کـُـت و سُرُشت و
بهاری ءِ چـَـک ءَ ایر کـُت تا که هَمیر به بیت . و وت همساهگ ءِ لوگ ءَ
شـُت .
« وانیا » چه ڈنّ ءَ ، لوگ ءَ واتـَـرّ بیت . چارت ئی ، دیست ئی که کسے
لوگ ءَ نه انت . بهاری ءَ لوٹت ئی که آس ءَ روک به کنت . اِشکـُت ئی که
کسے ساه کـَـشّـگ انت ؛ کسے بـَـهاری ءَ ، « پوس پوس » کنان انت . «
جـِـنّ ، جـِـنّ انت ! » وانیا پگر کت . چه تـُرس ءَ لـَـرزگ ات ، چون چه
لوگ ءَ به تـَـچ ایت .
همے جاور ءَ ، « وانیا » ی ءِ پاد ، بـِـرد ءَ مان آتک . بـَچـَـلـُـک
ءِ پاد مان تـَـرّ ات و کـَـپت و کوکار ئی کـُـت :
_ منی پــِـس ! اَو منی پـس ! من ءَ مَدَت به کن ! جـِـنّ انت ! ...
همساهگاں تـَـچاں آتک انت ، وانـَـلـُـک اش چــِـست کت . نه مـُرتگ ات ،
نه زندگ ! نیم ساه ات ! و وهدے که زانت اش که چے بیتگ ، پهکاں وانیای ءِ
سرا کند ات .
**************************
*********************
بـَـهت چار ( فال گند )
بـَهت چـَـارے گوئشگ ات که آ هر چیز ءَ زانت و گند ایت ؛ زانت و گند
ایت که چے بیتگ ، چے هست انت و چے بیت انت .مردماں آئی ءِ گپاں باور کتگ
ات ، و مدام آئی ءِ کـِـرّا په وتی بهت ءِ چارگ ءَ شت انت .
یک شپے ، بهت چار ءِ لوگ ءَ آسے کـَپت . سرجمیں لوگ و ساماں سـُتک و
پـُـر بیت انت. تهنا آئی ءِ جـِـند پـَـشت کپت و رَکّ ات .آئی ءِ جند
گران واب ات و چه واب آگه نه بیت .
روچ ءَ یک مردمے ، بهت چار ءَ سوج کت :
_ چون ، تو بارین وتی بدیں روچاں نه زانتگ و نه دیستگ ات ؟
******************************
******************************
************************
چـُـکانی دیوان
ای . آ . کریلوا
----------------
------------------
تــَـــرینـــــوک :
کریم بلوچ _ تهل
شیر و روباه
روباهے وتی زند ءَ ، شیر ے نه دیستگ ات ، وهدے که دیست ئی ، چه ترس ءَ
یک کمے هست ات که دل پـَٹ و دل تـِـرَک به بیت .
چیزے وهد گوئست ، روباه اَپدا شیر ءَ دیست ، بلے اے بَریں ، په آئی ءَ
اولی بـَـر ءِ داب ءَ ، تـُرسناک نه ات .
سومی بـَر ءَ ، روباه گوں شیر ءَ هبر کناں بیت .
_____________________________
دومی چیزانی نزانگ ءَ هست انت تُرسانی هـَـزانگ ءَ