روباہ ءُ اسپ

روباہ ءُ اسپ

علی رئیسی

یک زمانگے ءَ یک دھکانے ءَ یک وپاداریں اسپے ھست ات- اسپ پیر بوتگ ات ءُ کاری نہ ات- دھکان ءَ سوڑگ کت کہ اسپ ءَ کاہ ءُ کدیم مہ کنت- دھکان ءَ گوں اسپ ءَ گُشت کہ تو پیر بوتگ ئے بلے دنیگا من تئی لوٹوکاں، اگاں تو پیش بدار ئے کہ انگت ءَ دانا ءُ اگلمند ئے برو یک شیرے پہ من ءَ بیار- اگاں تو اے کار کت من ترا وتی بنجاہ ءَ داران ءُ کاہ ءُ کدیم دیاں- برو چاراں تو اے کار ءَ کت کن ئے؟ ءُ اسپ چہ وتی بنجاہ ءَ گلّینت- 
اسپ گمزدیگ ءَ ٹِکّاں ٹِکّاں دیم پہ جنگل ءَ سر گپت- آ سرپد ات کہ شیر ءِ درگیجگ چہ آئی ءِ وس ءَ ڈنّ انت- آ تھنا پہ سر پناھے ءِ امیت ءَ جنگل ءَ شت کہ چہ ھَور ءُ پُژُک,, برف،، ءَ وتا بہ رکّینیت- 
 اسپ گوں روباہے ءَ دچار بوت- روباہ ءَ پہ بہمانگی چہ اسپ ءَ جست کت پرچا سر اِت چو جھل کتگ، ایوک ءُ تھنا کُٹپ کُٹپ کنان ئے؟ 
 اسپ ءَ گین سارتے کشّ اِت ءُ پسّہ دات :اپسوز! مال ءِ گرس ءُ تما ءُ وپاداری گوں یکدگر ءَ نہ ٹہنت- منی واھند ءَ منی گوْستگیں سالانی آ درستیں کار شمشتگ انت- نوں کہ کاری نیاں، من ئِے چہ وتی لوگ ءَ گلّینتگ- 
روباہ ءَ جست کت بے ڈکّ ءُ نیمون ءَ اے کار ئِے کتگ؟ 
 ڈَکّے وَ گپتگ ئِے بلے چونیں ڈکّے! چہ من ءَ لوٹتگ ئِے کہ زندگیں شیرے پہ آئی ءَ بیاراں-اگاں من اے کار کت آ من ءَ وتی چراگجاہ ءَ کلّیت- بلے آ شرّ زانگ ءَ انت کہ اے کار چہ منی اگدہ ءَ ڈنّ انت- 
 روباہ ءَ گشت :دلگران مہ بو منی دوستیں سنگت، من ترا کمک کناں-تو اداں بہ وپس وتی دست ءُ پاداں تچک بکن ءُ مہ سُر، چو گش ئے مرتگ ئے- آ دگہ کاراں من وت کناں- اسپ ءَ وتا ھما ڈول ءَ کت کہ روباہ ءَ گُشتگ ات- 
 ھما نزیکاں شیرے ھست ات- روباہ شیر ءِ نیمگ ءَ شت ءُ گشت ئِے :او شیر، او مئے بادشاہ من لوٹاں پہ تو ھذمتے بکناں- کمُکّے چہ اداں دیر مُرتگیں اسپے کپتگ- گوں من ءَ بیا تئی لاپ ءَ مروچی سیر کناں- 
 شیر ءَ گلے چامپ اِت ءُ گوں روباہ ءَ ھمراہ بوت- وھدیکہ اسپ ءِ نزیک ءَ رست اَنت- روباہ ءَ گشت اداں دلجمیں جاھے نہ انت ءُ تو پہ دلجمی اسپ ءَ وارت نہ کن ئے- جوانیں پگرے من کتگ- گھتر ھمیش انت کہ اسپ ءِ دمب ءَ گوں تئی دمب بنداں، تو آئی ءَ کشّاں بکن ءُ وتی ھوست ءَ بر- اوداں پہ دلجمی ءُ دم ءُ گم آئی ءِ گوشت ءَ بہ ور- شیر چہ اے سوج ءَ وشھال بوت ءُ ھنچو اوشتات کہ روباہ آئی ءِ دمب ءَ گوں اسپ ءِ دمب ءَ بہ بندیت، بلے روباہ ءَ ھور گوں شیر ءِ دمب ءَ آئی ءِ پاد ھم بست ءُ گرنچ دات انت- اسپ ءِ کوپگ سُرینت ءُ گشت منی آزیزیں اسپ نوں بہ کشّ ءُ بہ کش- 
 اسپ پہ ترندی پاداتک ءُ شیر ئِے وتی رند ءَ کشّاں روپ کت- شیر کہ سرپد بوت روباہ ءَ آئی رد دات، ترندیں گرّگے جت کہ جنگل ءِ مُرگاں چہ تُرس ءَ بال کت ءُ شُت انت- بلے اسپ ءَ آئی ءِ گُرّگ نہ مرینّت- آئی کشّکاں کت ءُ واھند ءِ چراگجاہ ءَ بُرت ئِے- وھدیکہ واھند ءَ اسپ ءُ شیر دیست انت- وتی نیّت بدلینت ءُ گوں اسپ ءَ گشت :تو مزن زھرگ ءُ ڈڈیں اسپے ءِ، من ترا چہ وتی چراگجاہ ءَ نہ گلیناں- اسپ دانکہ زندگ ات واھند ءَ داشت ءُ ساٹ اِت ئِے