سید زهور شاه هاشمی ءِ یاتگیری

سید زهور شاه هاشمی ءِ یاتگیری

 ایم شکاری

*مرتگ آں ھانل بیڑ پہ تو برتگ سکّیاں*
*کولیگ آ روچانی کہ سید دْراہ ءُ زندگ اَت* .

 سید ءِ نام ، پت ءِ نام ، بوتن جاہ ءُ بوتن روچ ایشاں ما دْرست زان ایں بلے بْراتاں مئے مول بس ایوک ءَ ایشانی زانَگ نہ اِنت ، بندری مول دگرے. چے اِنت? 
 سید ءِ ھما واھگ ءُ ارمان کہ واجہ ءِ دل ءَ بوتگ اَنت ءُ چہ دنیا ءَ شتگ ھمایانی سرجم کنگ ءِ جھد ءَ بہ کن ایں، زاناں ما انچیں نابود ایں کہ ما ھزارانی ھساب ءَ یکیں کِبلھیں سید ءِ دل ءِ مراداں پورہ کت نہ کن ایں؟ 
 *ھَو* کُت نہ کن ایں.!! 
 زیکیں روچ ءَ روکپتی بلوچستان ءِ ادار یازدہ ءَ من واجہ *برکت برجان* ءَ گْوانکے جت کہ واجہ باندا سید ءِ بوتن روچ اِنت پیشن ءِ ادبی گل ءَ باریں مراگش ءِ بند ءُ بست کتگ یا ناں? 
واجہ ءَ گْوشت کہ جی اناں واجہ !!
 گپ ءُ رپ ءَ رند چہ اد ءَ کہ گْوانکو بند کت ھما دمان ءَ واجہ استاد *آبد آسکانی* ءِ نمبر گپت ، دروت ءُ دْراہ بات ءَ رند واجہ ھم ھمے جست کت اَنت ، پسو "اِناں" اَت 
 واجہ استاد ولی ءِ نیمگ ءَ ھم کلوھے دیم دات ، اینگُر ھم ھچ نیست اَت..

*ھَو* واجہ *اے آر داد* ءِ کلوہ ھم من ءَ سر بوتگ اِت اَنت کہ بیست ءُ یک اپریل ءَ بیا گْوادر ءَ مراگش ءَ بھر بہ زیر 
 من نیمّون کت کہ راہ ءُ در نیست من ءَ آیگ نہ بیت، بلے من اشکتگ اَت کہ چھبار ءَ اے روچ ءَ مراگشے بیت پمیشکا من گْوادر ءِ گیشّ ءُ گدار نہ کت کہ چھبار ءَ رو ایں گھتر اِنت بلے من چے زانتگ اَت کہ اد ءَ مئے واجھیں راجکماش ءُ واگدار مارا اجازت نہ دے اَنت ( بژن اِنت کہ چہ دوئیں ھَراں پیادگ بوت آں )
 واجھاں شما مئے مستر اِت مئے دولت اِت ، شمئے ھبر ءَ ناھبر نہ بہ ایں ، بلے چوشیں زوراکی مہ کن اِت گوں ما ، چے ءَ کہ اگاں اے لھڑ جنیں دل ءِ لھڑ ڈنّ ءَ در بیا اَنت گڑا بلکیں درستاں بہ سوچ اَنت !!

من نہ زان آں اے گپّانی جنگ ءِ مکسد اد ءَ چے اِنت ؟ شما وانوک ھم گْوش اِت کہ اے چونیں گپّ اَنت 
 بلے باور کن اِت کہ زی منی ھالت سک ھراب بوتگ ، منی دل ءُ جگر بُناس بوتگ اَنت ، آبد جان ءُ برکت جان ءَ انگت کمے من ءَ سھڑینت کہ دیمتر ءَ ان شاء اللہ ھیر بیت. 
ھر دوئیں واجھاں گْوشت کہ: 
 شکاری جان ما چتور بہ کن ایں مئے مھار دگرانی دست ءَ اَنت برے تْرند اِش کن اَنت ءُ برے شُل !

واجھاں 
 سید ءِ بوتن روچ ءِ دارگ ءِ مکسد ایش اِنت کہ ما ءُ شما وت ماں وت ءَ کول ءُ مُسام بہ کن ایں کہ سید ءِ ھما کار کہ ناسرجم اَنت آیاں سرجم بہ کن ایں ، اے گپ ءَ ھچ شکّے نیست کہ سید ءِ پیش داشتگیں کِشک یک مادنیں کِشکے ، تِچکیں کِشکے... 
 ءُ چوشیں تِچکیں کِشک ءِ کَشّگ ھرکسی بسات ءِ گپے نہ اِنت ، اگاں ناں من ءُ وژدل ءَ کس گیگ نہ داتگ اَت ھزار کِشک کشّ اِتگ اَت ، نی کہ ما ھچ نہ کتگ ایشی ءِ مکسد ایش اِنت کہ اے ارزانیں کارے نہ اِنت

بلوچاں! 
 اگاں شما لوٹ اِت کہ ما گار مہ بہ ایں گڑا سید ءِ رند پداں گِراں بہ اِت ، سید ءِ گیشّینتگیں رھبند ءَ ساپ ءُ پلگار کن اِت ، بہ روپ اِت ئِے کہ چِل ءُ گار مہ بیت. سید ءِ ارواہ ءَ مہ کُدین اِت کہ شما وت کُد اِت 
*من ءَ مہ گِرّین اِت کہ*
 *شمئے وتی پد گار بنت*

بہ گْوش اِت کہ ما ءُ شما چے کتگ پہ بلوچی ءَ ؟
 سید ءَ کہ وتی سرجمیں زند پہ اے کار ءَ ندر کتگ آ رد اِنت ءُ من ءُ تو دنیگا ھچ ھچ نہ کتگ گڑا ما راست ایں !! 
 
 کول آرپ ازیز ئیگ ءَ: 
 *راستیں گپ ءَ مہ گْوش دروگے*

بلوچاں! 
 شمئے زبان ءِ سر ءَ کار کنَگ لوٹ ایت ، شمئے زبان ءِ سر ءَ ھزمت کنگ لوٹ ایت ، جھد لوٹ ایت سک باز جھد ، ھما جھد کہ سید ءِ وڑیں دریائیں مردماں کتگ اَنت. مَیل اِت کہ شمئے زبان پُشت ءَ بہ روت ، زبان کہ پُشت ءَ روت گڑا سِتک بہ زان اِت کہ تو ھم اد ءَ پشت نہ کپ ئے...
 وت ھم بہ وان اِت ءُ دگراں ھم بہ وان اِت ، وانگجاہ جوڑ کن اِت ، بلوچی وانگجاھاں کمک کن اِت ، بلوچی کتاب بہ نبیس اِت ، بلوچی کتابانی نبیسگ ءَ کمک کن اِت. 
زبان ءِ بستار سک سک بُرز اِنت ، پاکیں اللہ ماں پاکیں کلام ءَ گْوش ایت: 
"وَ مَا أرسلنا مِن رسول إلّا بلسان قومه" 
*دگنیا ءِ دْرواھیں راجانی پیگمبر ءُ ربال ھمایانی ھمزبان بوتگ اَنت*.
ماں اے گْونڈیں پاگپّ ءَ زبان ءِ بستار چو روچ ءَ روژنا اِنت 
 دانکہ شما وتی زبان ءِ سر ءَ کار مہ کن اِت شما وتی راج ءَ ناں نیکراہ ءَ سرپد کت کن اِت ، ناں سیاست ءُ سائنس ءَ ءُ ناں دگہ چیز ءَ چے ءَ کہ مردم چوش کہ وتی زبان ءَ سرپد بیت دگہ زبان ءَ سرپد بوت نہ کنت ( بہ وان اِت ءُ بہ وانین اِت )

من جزم زان آں یک زبانے کہ اینچوک لگت مالی ءَ رند انگت سر ئِے لِکّ اِنت نی داں کیامت ءَ ایشی ءِ سر جَھل نہ بیت ، بلے مارا ءُ شمارا کمے دست ءُ پاد سُرینگ لوٹ اَنت.

سید ءِ بوتن روچ دارگ ءِ مستریں مول ھمیش اِنت کہ سید ءِ وتی جند ءِ مول ھمے بوتگ. 
 *سید تو نمیران ئے*

ایم شکاری 
*جُھد ءِ کاروان