چــــــاربـــنــــد

چــــــاربـــنــــد

میر گل خان نصیر 

او ننگریں ورنا ! پدا چک پروش و بچار

ماتی وتن ءِ گـُـٹ ءَ مَں لوپنت سیاهمار

چو جوگی ءَ سسّا کن و سیاهمار ءَ بگر

اِنا ، گوں وتن کنت ترا هم ، مسمار

              ***

ماؤں که توار ءَ شمئے برته په پَلک

آزماناں چکرینتگ و چنڈینته ملک

هے واهے نه چنڈینته شما را انگا !

مئے گوانک، مئے پریات، چیانٹ و چلک

              ***

او بلکشیں ورنا ! تو چیا جاب دیئے 

چوش چادر ءَ پرداته ، وتا واب دیئے

ماتی وتن ءِ ، من ترا پیگاماں دیاں

تو گندئے منا ، راه ءَ وتی تاب دیئے 

          ***

شرم ریش ءَ گوں نئیت ترا ملا !

سامراج ءِ تو نشتگ ئے چـُــلّ ءَ

په دپارے ءَ شیرکن و چرپیں

پشت پد ، داتگ ئے کلام الله

         ***

آزمان سبز و گلزمین بور انت 

اِلم و حکمت چه باتِن ءَ زور انت

هست و نیستاں مَن بهر بیته جهان

ملا ایش ءَ نزانت و پهم کور انت 

          ***

ملا ! تئی دپ چه پنڈگ ءَ چرپنت 

تئی دپ ءَ کـُپر و کاپر ءِ هَرپنت

تو وتی باریں ، دامن ءَ را بچار

چکدر سِلّ ، چو تئی زرپنت 

           ***

ملا ! او مرده شود او شومیں کـَچٹ

پاداں سرمایه دار ءِ اِینکه مَه چٹ

دین ءِ راه ءَ یله مه دئے په تلاه

مذهب ءِ نام ءَ چو گناه ءَ مَه کـَٹ

          ****