گـــَــــڈگ

گـــَــــڈگ                                            **********     

  لیو   ٹالستوی                                                                                                
            کریم بلوچ _ تهل
       مات ءَ سیه لوگ گپت و لوٹــِــت ئی که چاشت ءَ چه رَند ، زهگان اش به دنت. آهانی تشتے ءَ ایر کـُـت انت. " وانیا" که هچ وهد ءَ سیه لوگ نه وارتگ ات، آهانی بو کت انت.باز آئی ءَ پـَـسٌند بوت انت. بازئی لوٹت که به وارت اش.آ دائم ءَ سیه لوگانی نیمگ ءَ شت.وهدے که هچ کسے نزیک ءَ نه ات، آ وت ءَ داشت نه کُـت. یک دانگ ئی زرت و وارت.
      پیش چه چاشت ءَ ماتیں سیه لوگاں هساب کـُـت و دیست ئی که یک دانگے کم انت. آ ، پتیں ءَ گوشت.
      چاشت ءِ وهد ءَ پت ءَ گوشت :
      - چوں زهگاں ، باریں کسے یک دانگ سیه لوگے نه وارتگ ؟
      پـَـهکاں جواب دات :
      - نــه.
      " وانیا " سـُـهر تـَـرٌ ات، چو که هنار ؛ و گوشت ئی :
       - نه ، من نه وارتگ.
       گــُــڑا پت ءَ گوشت :
       - اے که کسے چه شما یک دانگے وارتگ ، جـُـوان نه انت ؛ بلے گـَـْندَگی اے نه انت. گــَــنْــدَگی وا ایش انت که سیه لوگان ءَ ،گڈگ هست و اگں کسے گــڈگاں وارت مه کنت و ایر اش بارت ، گـُـڑاں دومی روچ ءَ مر ایت. من چه ایشی ءَ ترساں.
      " وانیا "ی ءِ رنگ ٹـَگل ات و گوشت ئی :
      - نه ، من گــَـڈگ ءَ چه تاگ ءَ ڈن ٌ ءَ سـَـٹ ات .
      پـَـهـکاں کــَــند ات و وانیا گریوگ ءَ لــَـگٌ ات.

چکانی دیوان                                                                               لیو ٹالستوی
                                                                                               -----------------
                                                                                               کریم بلوچ _ تهل
                                                 گـوک و پاچن    

      پیرزالے ءَ ، یک گوک و یک پاچنے هست ات . گوک و پاچن  هوری ءَ ، په چـََرَگ ءَ شت انت. گوک ءَ ، وهدے که دُشت اش ، هر چیز ءَ دات اش ، پیرزال ءَ نان و واد ءِ گون ءَ آتک و گوک ئی دات و منت ءَ کت ئی :   
     _ هو ، بوشت دگه ، منی ماسی جان ، به زور ، به زور ؛ دگه هم کاراں ، بلے تو کمے آرام ءَ به اوشت.      
     یک بیگاهے ءَ پاچن چه گوک ءَ پیسر ات و چه ڈگار ءَ برگشت انت ، پیرزال ءِ دیما اوشتات و پادان ئی پچ کت انت . پیرزال ءَ دست پهک ءَ پر آئی چنڈینت که به رؤت، بلے پاچن ءَ اوشتاتگ ات و چه جاه ءَ نه سر ات، پاچن ءَ جوانی ءَ  گیر و یات ات که چونکا پیرزال ءَ ، گوک ءَ نان لبز داتگ ات ،اگں آ ، کمے  و  دَمے ، جوان و آرام به اوشت ایت.
     پیر زال ءَ دیست که پاچن سرپد به بیت ، گڑاں لٹ ئی زرت و پاچن ئی جت .
     وهدے که پاچن تتک ، پیرزال ءَ اپدا گوک ءَ نان دیان و جی و جان کناں بیت .
     « مردمان ، په راستی ءَ ایمان نیست ! __ پاچن ءَ پگر کنان ات __من پر آئیا آرام ءَ اوشتاتگ اتوں ، بلے منی جی و جان ءِ بدل ءَ لٹ دات ».
     آ ، شت یک نیمگے ، گـِـرّئی کرت ، و تتک ، دوشتگیں شیران ءِ دیگ ئی جت و چپی کت و شیرانی رتک انت. پیرزال ئی هم کانٹے جت .