ســــحـــــر بــــیــــت

ســــحـــــر بــــیــــت 

( با ترجمه فارسی )

***************

گل خان نصیر

سیاهیں شپ ءِ انجام جلشکوکیں سحر بیت

تـــرنــپــے سَــدپ ءِ هـُـکـّه ءَ مانیت گهر بیت

آهـــن یــلــه ئــیــں سِــنـگے ، نیرزیت بهایے

آس ءَ ماں کپیت ، توپک و شمشیر و تبر بیت

شـوم ءِ تـهـا کهڈ بیت و رُدیت ، تهم کِشار ءِ

زندان ءِ تها ،« ایسپ » ءَ دیر گندیں نزر بیت

بــیـــرگـیــریں دلاں آچشے ماں بیت جپوکیں

اوژناگ ماں سهریں زرءَ سیاهیں گوں جگر بیت

زالــم پــوه و ســرپـنــد بیت هکیں هبر ءَ زیت

سبـزیں لـُـڑ و تیرانی دپ ءَ هردیں هبر بیت

آ روچ نــه انـــت دیـــر که مَـں روے زمـیـن ءَ

اچ لـــٹ و پـــل و کــشـتـن ءَ آزات بشر بیت

سـیــاهـــکاریں پـلـوکانــی سرا تپتگیں ڈن ءَ

مرداں : وتی سربازی و جهد ءَگوں زَپر بیت

دل سنگ بیت بیرگیریں ، چو پولات ءَ ارادگ

سِنگ ءِ سرا پولات کپیت،چست شرر بیت

زلم ءِ جٹ و لمبوک هَدیں جلگه بسوچنت

سـرسـبـز وتن مات گوں هونانی متر بیت

آزاتــــی ءِ راه ءِ ســـرا پـــرگامـیـں یلاں په

زهرآپگ و هر جئور ره ءِ شهد و شکر بیت

مهلوک په هکاں وتی هردیں که بجنبنت

«شاشان»گوں یک دکهے آواریں گدر بیت

تیرانی درهد و پاهو ءِ لوپ و شت و زندان

مردانی کدم سست نه بنت زلم ستر بیت

ننگ ءَ چه کدی دست نه زیریت و نه زرتگ

هر چون که زمین سهر و بلوچ ءَ په هتر بیت

بـــیـــداد نـــه یــاریت سر ءَ جهل بــلــوچ ءِ

ٹـپـی ئیں پـُلـنـگ ءِ مَن دل ءَ کینه بتر بیت

اچ شائر ءِ دوریں دل ءَ هر نکته اے درکیت

سِنگانی سراهنچو دل ءَ ، آئی اسر بیت

هر چنت که ببیت ٹوپ و گرابانی نمائش

گوں زالم ءَ،مزلوم ءِ مڑ و جنگ ، مگر بیت

په سامر ءِ لٹ و پل ءِ گوات گپتگیں دیهاں

سوگهند نصیر ءِ که هما روچ سکر بیت

کلات 

25 اگست1962

***********

*ـ ایسپ : یوسف .

**ـ شاشان : جهلاوان ءِ برزیں کوهے ءِ نام انت .

***ـ سامر : سامراج . امپریالیزم .

کلیات نصیر 652 و 653 ءِ تاکدیماں

٭٭٭٭

ســــحـــــر مــیـــشـــــود ! ( سحر بیت )

میرگل خان نصیر / کریم بلوچ ـ تهل

پایان شب سیاه و تاریک سپیده دمی درخشان است 

وقطره ای که در صدفی محبوس میماند به گوهری گرانبها مبدل میشود

 آهن تکه سنگی  کم ارزش و افتاده در همه جا هست

 وقتی که در آتش  گداخته شود از آن تفنگ ، شمشیر و تبر ساخته میشود

در شخم زمین ، بذر نهان میگردد و سبز میگردد

در زندان است که حضرت یوسف آینده نگر میشود

در قلبهای انتقام جو ، آتشی سوزنده شعله ور است

عبور از دریای خون ، با جگرشیر میسر است .

ستمگر سخن حق را وقتی  متوجه میشود

که با زبان گلوله و شمشیر آبدار با وی سخن گفته شود ؛

دور نیست روزی که بر روی کل کره زمین

از غارت و کشتار کل بشریت آزاد شود 

در دشتهای تفتیده بر استثمارگران و غارتگران

مردان با فداکاری و تلاششان پیروز میشوند .

دلهای انتقام گیر چون سنگ و عزم ها چون فولادند 

فولاد که بر سنگ فرود آید ، جرقه ها میجهند

هرگاه از آتش شعله ور ستم جلگه های سرزمین بسوزند

برای سرسبزی و شادابی آن ، از نذر خون خویش دریغ نخواهیم کرد

دلاوران راه آزادی ،مشقات و سختی های هر قدم و هر گام راه خویش را

چون عسل و شیرینی ، میپزیرند !

هنگامیکه مردم برای حقوق حقه خویش برخیزند

سلسله کوه « شاشان » با یک فشاری مبدل به راهی هموار میگردد .

با باران گلوله ها ، با حلقه های اعدام ، یا زندان و شلاق

قدم مردان با هیچ فشاری متزلزل نمیشود .

بلوچ از غیرت و ناموس خود دست نشسته و نخواهد شست

هر چون زمین زیر پایش چون تاوه تافته گردد و زندگی اش سراسر پر خطر گردد

بیداد ، سر بلوچ را خم نساخته و نخواهد ساخت 

در دل پلنگ زخمی ، کینه بیشتر انباشته میشود

از دل رنجدیده شاعر هر نکته ای که برون می جهد 

بر روی سنگها نیز چون دلها تاثیر گذار خواهد بود

هر چقد مانور توپها و جتهای جنگی برگذار شود

با ستمگر ، مبارزه مظلوم با ستمگر تعیین کننده است .

برای دیوهای باد کردهء امپریالیزم در سرزمینم 

« نصیر » سوگند میخورد که قیام مردم قیامت میگردد !

25 اگست 1962

قلات ( کلیات نصیرص 652 و 653 )