« پهره روتاک » « روزنامه پهره »
ادبیات بلوچ« پهره روتاک » « روزنامه پهره »
ادبیات بلوچشیر و روباه
چـُــکانی دیوان
ترینوک : کریم بلوچ _ تهل
شیر و روباه
روباهے چه شیر ءَ لوٹت که شکار ءَ ، آئی ءَ وتی پـَـجّـی و
همراهی ءَ به بارت .
_ من هم تیزینے اوں ، هم چالاکینے ! روباه وتی ستای ءَ کـُـت .
شیر مـَـنّ ات . روباه ڈگاراں و جنگلاں تـَـرّان ات و سَهدار
ئی ، شیر ءِ نیمگ ءَ تاچینت انت و شیر آهان ءَ شکار ءَ کت و شکار ءَ بهر
ءَ کت . شیر پر وتا مـَـسترین بهر و ونڈے زُرت .
چو شیر مدام سیر ات و روباه مدام شدیگ و نیم سیر .
روباه چه شیر ءَ دلگران بیت که شکار ءَ ، جوان وَنڈ و بهر ءَ
نه کنت . روباه ءَ پگر کت : « سرجمین کاراں تهنا من وت کنگ اوں ، من
سهداراں گرداں و ودی کن اوں ، من شیر ءِ نیمگ اش تاچین اوں ، شیر تهنا
آهاں گِـرَگ انت .»
روباه چه شیر ءَ گِستا و جتا بیت ، و وت تهنا ، په شکار ءَ
شت .سهدار ئی وا باز وَدِی ءَ کت ، بلے شکار ءَ باز کم شکار ئی کت و مدام
شدیگ ات .
*************************
**********************
بـُـوْلــو ( شادِیـَـک ) ءِ مات
شیر ، سرجمیں سهداراں یکجاه مـُـچّ کرت و گوئشت ئی :
لوٹیت که بادشاهی دادے هما مات ءَ به دنت که آئی ءِ زهگ ، چه درستان
شررنگ تر و سپه دارتر انت .
سرجمیں سهداراں گوں وتی چـُـک و زهگاں ، شیر ءِ کِـرّ ءَ مـُچّ
و یکجاه بیت انت . هر ماتے وتی پگر ءَ ات ، که داد ءَ هما گیپت و همائی
ءَ رَسیت .
شادیکے آتک و وتی پَـجّـی ءَ ، سک کسانکیں شادیکککی یائورتگ ات
. کسانیں شادیکک ءِ دیم ، پـُـر کِـرِچک ات ، جان ئی لوچ و بے پـُـٹ ات .
شیر و سرجمیں سَهدار همے شادیک ءِ چـُــک ءِ چـَــک ءَ کند اتنت .
مزنیں و ماتیں شادیک _ بولو _ گوئشت :
_ من نزاناں که شما پرچا کندگ ات ! ماں منی چمّاں ، منی زهگ ،
چه سرجمیں زهگاں نمه دارتر و شر رنگ تر انت .
******************************
