گرک و پیرزال

چکانی دیوان
           لیو ٹالستوی

              ------------------
                                            گرک و پیرزال
       کریم بلوچ _ تهل





     شدیگیں گرکے ، ورگ و دپ بوجے ءِ شوهاز ات . کـَـلـَــّــگے ءِ یک
 کـُـنڈے ءَ ، یک داری و لـَٹی لوگے ءَ ، آ _ اشکت که بـَـچـَـلـُـکے
 گریوگ انت و پیرزال ئی گوئشیت :
    _ اگں تو گریوگ ءَ بس مه کن ئے  ترا گرک ءَ دیاں.
    گرک دگه جاهے نه شت و همودانی داشت ، که کدیں بچلک ئی دینت .
    هـَو ، شپ بیت ؛ آ ، انگت نشتگ و ودار ات که اشکت ئی ؛ که پیر زال گوئشگ انت :
    _ زَهگــَـلــُـک مه گرے ، ترا گرک ءَ نه دیاں . گرک اداں به ییت انت
 ، ما آیرا کـُشاں .
     گرک پگر ءَ شت : « اداں گندگ بیت ، که یک چیزے گوئشنت ، دگه کارے کن
 انت » ، _ و چه کلگ ءَ دیر (دور‌) بیت .

                                                   *****


                                              وَش تبیں هردُک  Herdok


     هردک وَش تَب و  گـَل ات و چه درچک ءِ  یک ٹالے ءَ ، دگه ٹالاں سٹ
 کنان ات و یکبرے وپتگیں گرکے ءِ چـَـک ءَ کپت . گرک چه وتی جاه ءَ جه
 سِرات و گـُـڑات و لوٹت ئی که هردک ءَ به وارت.
     هردک منت کناں بیت :
     _ من ءَ وَیل و یله کن .
     گرک گوئشت :
    _ جوان انت ، من ترا ویل کناں ، بـَـلے تو من ءَ به گوئش که شما
 هردکاں ، چونکا و پرچا چو وش تب ات. من مدام زهیریگ و بور اوں، و هر وهد
 که شما را چاراں ، شما بـُرزَگ ءَ ، لیب کناں و سٹ کنان ات .
     هردک گوئشت :
     _ اول تو من ءَ درچک ءَ یله کن ، من چه همودان ترا گوئشاں ، من ترا
 چه ترسگ اوں .
     گرک ، هردک ءَ اَلـَس کـُت ، و هردک درچک ءَ سٹ کت ، و چه همودان ئی گوئشت :
     _ تو زهیریگ و بورئے ، پرچا که تو زلم کنوکے ئے ، تئی دل ءَ زلم ءِ
 آُس بلان و روک انت . ما وش تب ایں پرچا که ما نیکین ایں و په کـَس ءَ
 بـَدی نه کنگ ایں .



 چکانی دیوان
                   لیو ٹالستوی

                        -----------------

                        کریم بلوچ _ تهل
                                                 گـوک و پاچن


      پیرزالے ءَ ، یک گوک و یک پاچنے هست ات . گوک و پاچن  هوری ءَ ، په
 چـََرَگ ءَ شت انت. گوک ءَ ، وهدے که دُشت اش ، هر چیز ءَ دات اش ،
 پیرزال ءَ نان و واد ءِ گون ءَ آتک و گوک ئی دات و منت ءَ کت ئی :
     _ هو ، بوشت دگه ، منی ماسی جان ، به زور ، به زور ؛ دگه هم کاراں ،
 بلے تو کمے آرام ءَ به اوشت.
     یک بیگاهے ءَ پاچن چه گوک ءَ پیسر ات و چه ڈگار ءَ برگشت انت ،
 پیرزال ءِ دیما اوشتات و پادان ئی پچ کت انت . پیرزال ءَ دست پهک ءَ پر
 آئی چنڈینت که به رؤت، بلے پاچن اوشتاتگ ات و چه جاه ءَ نه سر ات،
 پاچن ءَ جوانی ءَ  گیر و یات ات که چونکا پیرزال ءَ ، گوک ءَ نان لبز
 داتگ ات ،اگں آ ، کمے  و  دَمے ، جوان و آرام به اوشت ایت.
     پیر زال ءَ دیست که پاچن سرپد نه بیت ، گڑاں لٹ ئی زرت و پاچن ئی جت .
     وهدے که پاچن تتک ، پیرزال ءَ اپدا گوک ءَ نان دیان و جی و جان کناں بیت .
     « مردمان ، په راستی ءَ ایمان نیست ! __ پاچن ءَ پگر کنان ات __من
 پر آئیا آرام ءَ اوشتاتگ اتوں ، بلے منی جی و جان ءِ بدل ءَ لٹ دات ».
     آ ، شت یک نیمگے ، گـِـرّئی کرت ، و تتک ، دوشتگیں شیران ءِ دیگ ئی
 جت و چپی کت و شیرانی رتک انت. پیرزال ئی هم کانٹے جت .


                                                    ******