« پهره روتاک » « روزنامه پهره »
ادبیات بلوچ« پهره روتاک » « روزنامه پهره »
ادبیات بلوچروباه و کونزه
------------------ ------------------------
تـــریـنـــــــوک : کــَـریـم بلوچ _ تهل
روباه و کونزه
زالے په ڈگار ءِ رُنـَـگ ءَ شَت ، شیر ءِ کونزگے وتی پـجّی ءَ بُرت و ڈگار ءِ یک کـَشے ءَ ، کاه و جـِکـّـانی نیام ءَ چیر دات ، و ڈگار ءِ رُنـَـگ ءَ گلائیش بیت .
روباهے چه هموداں گـُـوَزان ات ، شیر ءِ کونزگ ئی دیست و په شیرانی وَرَگ ءَ ؛ سَرَگ ئی کونزگ ءَ کـُت . شیر ئی وارت انت ، و لوٹت ئی که لوگ ءَ بـِر گـَرد ایت . بَلے موٹیں کم بهت ءِ سرگ ، کونزگ ءَ پَسِتَـگ ات و دَر کـَرت ئی نه کت .
روباه ءِ سرگ ماں کونزگ ءَ ات؛ راه ءَ روان ، سرگ ءَ چنڈیناں و گوئشان ات :
_ نوں کونزگ ، من ترا گوں مَلنڈ کت ، وهدے_ وهدے هنچش بیت هم ؛ نوں کونزگ جان ، منی سَـگر ءَ یله کن ! منی وَشَـلـُک ، مَلـَنڈی دگه بس انت ! لـَیباں ما کت ، بس انت دگه ! هر چی که بلوٹ ۓ ، من ترا دَیوں !
روباه په هر چیز ءِ دَیـَگ ءَ ساڑی و تیار ات ، بلے کونزگ یله و ویل نه کت .
گڑاں روباه زَهر گِـپت :
_ تو دل ءَ به دار ، پیرے ترا به جنت ، تو من ءَ بـَد نام کنئگ لوٹ ئے ؛ گڑاں من ترا آپ ءَ بُڈیناں !
گڑاں روباه آپ ءِ نیمگ ءَ تَچاں و رواں بیت ، شُت و شُت ، آپ ءَ رَست ، کونزگ ئی آپ ءَ کت که بُـڈینیت ئی . کونزگ ئی بُـڈینت ، بلے کونزگ ، روباه ءَ هم وتی همراهی ءَ زُرت و بُرت .
