دَجـُک و کرگوشک

چـُـکانی دیوان
              لیو ٹالستوی**********

                                **************
                                 
  دَجـُک و کرگوشک
       کریم بلوچ _ تهل


      کرگوشک ، دجک ءَ دیست و گوئشت ئی :
      _ دَجُـک ، تو سک جوان ئے ، بلے تئی پاد چوٹ انت و مانگیش انت .
      دجک دل ءَ کت و گوئشت ئی :
      _ تو چیا کندگ ئے ؛ منی چنگیں پاداں ، همے زیتاں چه تئی راستیں
 پاداں دیما تَـچ انت، بل که من لوگ ءَ رواں ، گڑاں من و تو ، جـُـپتَگ
 دئیں و تـَچ ایں !


      دجک شت لوگ ءَ و  وتی جَن ئی گوئشت :      _ من کرگوشک ءِ گون ءَ اڑتگ اوں و لوٹیں که ما په چَـکاس و جپتگ ءَ
  به تچ ایں !

      دجک ءِ زال گوئشت :      _ تو ، زاناں ، گنوک بیتگ ئے ! تو کجا گوں کرگوشکاں یک جاه تَتک و
 جست کن ئے ؟ آئی ءِ پاد تیزیں و چالاکین انت، و تئی پاداں چوٹیں و
 گوَنڈین انت .


      دجک گوئشت :
      _ آئی ءِ پاد تیزین انت و منی مـَجـْـگ تیز و چالاک انت. تهنا تو
 منی دل ءِ هبر ءَ به کن .بیا منی گون ءَ میدان ءَ رئیں .
       آ ، آتک انت ننگاریں ڈگارے ءَ که کرگوشک وداریگ ات.دجک وتی جن ءَ گوئشت:
      _ تو میدان ءِ همے کش ءَ ، همے شومیں ڈگار ءِ بنداں  سْرَپ و چیر
 به بئے، ما چه دومی نیمگ ءَهمے هـَـند ءَ تَچاں و کایاں ، هنچو که تتک
 اوں و آ دیما بیت ، من گرداں و هما جاه ءَ رواں و هنچو که تئی نیمگ ءَ
 آتک ، تو دَرکـَپ و به گوش ئی : " من دیریں وهدے انت که تئی وداریگ اوں
 ".آ ، ترا چه من ءَ درست نکنت  و پجاه نیاریت_ ، پگر کنت که اے من اوں .
      دجک وتی جن ءَ شومیں ڈگار ءِ بنداں چیر دات ، و دجک و کرگوشک ، چه
 میدان ءِ دومی نیمگ ءَ  ، تچگ ءَ بنگیج کت .


      وهدے که کرگوشک دیما بیت ، دجک  ِبرتـَر ات ، و ڈگار ءِ بندان وتی چیر دات. کرگوشک میدان ءِ دومی نیمگ ءَ  تچان ءَ رَست و سر بیت : هیران
 بیت!__ دجک ءِ زال همودان نشتگ ات. آ کرگوشک ءَ دیست و گوئشت ئی :
      _ من دیر انت که سر بیتگ اوں و تئی وداریگ اوں !


      کرگوشک ، دجک و دجک ءِ جن ءَ پجاه نیارت انت و پگرئی کت : " چون و
 چونیں هیرانی هبرے ! چون آ چه من ءَ دیما بیت و منی گوارینت ؟"
      _ نو _ کرگوشک گوئشت _ بیا که دگه بـَرے به تچیں !
      _ بیا !
      کرگوشک تچاں ،  چه  دجک دیما بیت ، تچاں دومی نیمگ ءَ سر بیت:
 چاریت  ! __ بـَـوْ ، اِ  دجک همودان انت ، دجک گوئشیت :


      _ اَو ، منی برات ، تو هنـّـی سر بیت ئے، من دیر انت که ادان اوں .
      « چونیں هیرانی هبرے ! __ کرگوشک پگر کنان انت ، __ من وا گوات ءِ
 داب ءَ بال کت ، بلے هنگت منی گوازینت و دیما بیت ».
      _ نو ، دگه یکبرے به تچیں ، دگه برے چه من دیما بیت نه کن ئے.
      _ بیا ، تچ اوں !

  کرگوشک چه وتی جاه ءَ گـُـوَهت، همینچک که ساه ئی مان ات : چاریت !
 __دجک دیما نشتگ و آئی ءِ وداریگ انت.
      و چش کرگوشک سرجمیں روچ ءَ چه ڈگار ءِ یک نیمگے ، دومی نیمگ ءَ
 تچاں بیت تاں ساه و گین ئی هست ات ، تاں که ژند بیت و کپت ، بلے مدام دجک
 پیسر ات .


      کرگوشک آهر ءَ توبه کت و گوئشت ئی که چد و رند ، هچ کس ءِ گون ءَ
 اڑاند نه کنت .


 *************************
*

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد