شیر و کـُـچَکُک

 لیو تالستوی
-------------- -----------------
کریم بلوچ_تهل 
شیر و کـُـچَکُک 

ماں لندن ءَ جنگلی سه داراں ، پیش دار گ اتنت. په چارگ ءَ زَرٌ اش زُرت یا کُچَک و پشُـکاں ، په جنگلی سه دارانی لاپ دَیـَگ و وَرَگ ءَ . یکے ءَ لوٹت که جنگلی سه داراں به گند ایت ؛ گـُڑاں آ ماں سَـڑک و دَگ ء َکـُـچَـککے گپت و آرت ئی په جنگلی سه داراں. آئی ءِ کچکک اش زرت و چارگ اش هـِشت. کچکک اش شیر ءِ آسنِی پَلّ (قفسه)‌ءَ سَٹ ات.

کچکک دُمب ءَ پاداں چیر دات و یک کـُنڈے ءَ سرپت ، شیر آئی ءِ نزیک ءَ آتک و کچکک ئی بو کـُت.
کچکک وتی پشت ءَ وپت و وتی پاد ئی چست کت انت و په شیر ءَ دمب ئی سُرینت.
شیر آئی ءَ گوں وتی دستاں راست کت .
کچکک سِـٹے کت و شیر ءِ برابر ءَ ، پشتِی پادانی سرا اوشتات.
شیر کـَسانیں کـُجَـکک ءَ چار ات .وتی سرگ ئی چه یک نیمگے دگه نیمگے گردینت، بلے کچکک ئی کار نه داشت.
وهدے که سه دارانی واهند و واجه ، په شیر ءَ گوشت سَـٹ ات ، شیر چنڈے سِست و کچکک ءَ دات.
بیگاه و دیگر ءَ وهدے که شیر وَپت و آرام کـُت ، کچکک هم آئی ءِ کـش ءَ وپت و وتی سر ئی ، شیر ءِ دست ءَ ایر کـت.
چه وهدے که کچکک گوں شیر ءَ ، یکیں آسنی پَلّ ءَ یله دیگ بیت، شیر آئی ءَ کار نه داشت ،ورگان اش وارت و یکجاه هوری ءَ وپت انت . شیر ءَ کدے کدے گوں آئی لیب ئی کت .
یک برے یک واجهے آتکک ات ساه دارانی گندگ ءَ ، و وتی کچکک ئی دیست و پَـجاه ئی آورت و زانت ئی ؛ و گوشت ئی که : اے آئی ءِ کچکک انت ، و وتی کچکک ئی لوٹ ات .
سه دارانی واهند لوٹ ات که کچکک ئی به دنت بلے وهدے که کچکک اش توار کت که به زور انت ئی و چه شیر ءِ آسنی پَلّ ءَ در ئی به کن انت ، شیر سرپد بیت و گـُـرّت ئی.
چـُش شیر و کچکک داں سالے ماں یک آهنی پَلّے ءَهور اتنت.
سالے ءَ چه رند ، کچکک نادراه بیت و ساه ئی سدگ ات و هچ چیزئی وارت نه کت. شیر هم ورگ بند کت، کچکک ئی بو ءَ کت و لـِست و دستان ءِ گون ءَ لباس ئی کـُت.
وهدے که شیر سر پد بیت که کچکک مـُرتگ ، گـُـڑ ات و جَه سِـرّ ات. چه هژم ءَ گـُـرّ ات ،وتی دُمب ئی ، وتی پهلو گان چپت. گـُـرّان ءَ وتا را آسنی پَلّ ءَ جنان بیت. پنچگاں گوں آسنی پَلّ ءِ چیری داراں تراشاں بیت.
سرجمیں روچ آ وتا را آسنی پَلّ ءَ جنان ات و گـُـرّان ات و دنتاناں گوں آسناں جایان ات. پَـدا مـُرتَـگیں کچکک ءِ نزیک ءَ آتک ، وَپت و آرام ئی کـُت. واهند ئی لوٹ ات که مرتگیں کچک ءَ چه اوداں به کـَشّ ایت ، بَـلے شیر هچ کـَس ءَ آئی ءِ نزیک نه هـِشت.
واهند ئی پگر کـُت که اگں شیر ءَ دگه کچککے به دَیـَنت
، گـُڑاں شیر وتی گـَم ءَ شَموشیت . گـُڑاں دگه زندگیں کچککے آئی‌ءِ آسنی پَلّ اش یله کـُت؛ بلے شیر هما دمان ءَ زندگیں کچکک ءَ درت و ٹــُـکر ٹــُـکر کرت. پدا آ وتی مرتگیں کچکک ءِ لاش ءَ ، امبازاں زَرت و هما داب ءَ پنچ روچ ءَ وپت.
ششمی روچ ءَ ،شیر بیران بیت